Trójpłaszczyznowa terapia manualna wad stóp u dzieci na podstawach neurofizjologicznych wg Zukunft-Huber

Jest to autorska metoda terapii opracowana przez niemiecką fizjoterapeutkę Barbare Zukunft Huber na podstawach neurofizjologii. Metoda oparta jest na znajomości ogólnej anatomii i biomechaniki stóp oraz to co wg Barbary jest szalenie istotne to fizjologiczne wzorce ruchowe niemowląt.

Metoda polega na dogłębnym diagnozowaniu i ocenie obecnego stanu rozwoju motorycznego dziecka oraz przeprowadzeniu badania za pomocą specjalnych chwytów mobilizacyjnych, które pozwalają ocenić w sposób obiektywny rozwój dziecka, w szczególności rozwój stóp i kończyn dolnych. W odróżnieniu do tradycyjnych form terapii z wykorzystaniem szyn korekcyjnych i opatrunków gipsowych nie zaburza fizjologicznego rozwoju ruchowego niemowląt. Efekty terapii utrwalane są dzięki zastosowaniu tylko jednej korekcyjnej opaski.

Terapia polega przede wszystkim na rozciąganiu przykurczonych mięśni, wprowadzeniu terapii manualnej, oraz późniejsze utrwalanie efektu terapeutycznego poprzez odpowiednio dobrany sposób bandażowania stóp, elastycznym niekrepującym ruchów bandażem.

Stopy są bardzo ważnym elementem, ponieważ umożliwiają poruszanie się i spełniają funkcje amortyzacyjną, a przede wszystkim są fundamentem całego ciała. Jeżeli występują zaburzenia w dolnej części kończyn z czasem doprowadzi to do zmian w obrębie postawy całego ciała. Jeżeli odpowiednio nie zadbamy o stopy, mogą wystąpić wady stóp i są to najczęściej występujące przypadłości u dzieci.

Wyróżniamy takie wady jak:

• Płaskostopie

Dzieci rodzą się z tzw. płaskostopiem fizjologicznym, które z czasem zanika. Pod koniec 6 roku stopa dziecka powinna przybierać prawidłowe wydrążenie.

Niefizjologiczne płaskostopie nazywamy wadą stóp, a dokładniej stopą płaską. Oznacza to obniżenie podłużnego sklepienia stopy poprzez niewydolność aparatu więzadłowo- mięśniowego. Bardzo często stopy płaskie wynikają z dysbalansu siły mięśniowej, a stawami. Brak sklepienia podłużnego w stopie może doprowadzać do bolesności, zniekształceń, a przede wszystkim zaburzeń funkcji stopy.

Stopy płasko – koślawe

Następuje tu obniżenie łuku podłużnego przyśrodkowego z jednoczesnym ułożeniem pięty koślawo, co powoduje skrócenie i przykurcz mięśni oraz więzadeł. Wada ta objawia się również bólem łydek i stóp, co prowadzi do zmniejszenia aktywności fizycznej, np. biegania czy chodzenia. Natomiast najczęstszą przyczyną jest osłabienie mięśni, a także źle dobrane obuwie.

Stopy końsko – szpotawe

Jest to wada wrodzona, którą ciężko zauważyć w trakcie ciąży. Im wcześniej zostanie ona wykryta, tym pozwala to na lepsze dopasowanie rodzaju terapii.

Charakterystyczne dla tej wady jest sierpowaty kształt stóp, a odpowiedzialne jest za to skrócenie ścięgna Achillesa. Opieranie się na palcach i zewnętrznych częściach stopy powoduje nadmierne przeciążenie, a także przykurcz mięśni. W konsekwencji dziecko ma problemy z bieganiem i chodzeniem, ponieważ przysparza to ból.

Stopy wydrążone

Jest to wada odwrotna do płaskostopia, czyli jest to stan, w którym sklepienie podłużne przyśrodkowe i boczne stopy jest nadmiernie uniesione. Prowadzi to do podniesienia podbicia stopy i jej skrócenia. Często występują skurcze mięśni oraz nienaturalne zagięcia palców stopy. Taką wadę często powoduje zbyt ciasne noszenie butów, choroby mięśni czy zaburzenia równowagi mięśniowej.

Profilaktyka

Już w okresie niemowlęcym możemy zmniejszyć ryzyko wystąpienia wady stóp. Nie należy pionizować zbyt wcześnie dziecka, a także powinno się poczekać z zakupem pierwszego obuwia. Jeśli dziecko zaczyna samodzielnie chodzi, podczas kupna butów należy zwrócić uwagę na:

• dobrej jakości, przewiewny materiał,
• w części palców buty powinny być szersze i zgięcie się w 1/3 długości,
• płaską podeszwę,
• niska cholewka nie krępująca ruchów w stawie skokowym
• średnio sztywny zapiętek.
• Unikaj wkładek profilujących

UWAGA Rodzice!
Bardzo istotna jest obserwacja dziecka, a przede wszystkim jego stóp. Należy zwrócić uwagę na to, czy stopy nie uciekają do zewnętrznej lub wewnętrznej strony oraz czy dziecko chodzi na palcach. Również podeszwy butów warto sprawdzać, czy nie są bardziej starte od wewnętrznej strony.